ഒറ്റയ്ക്ക് ചെന്നാല്
ഒറ്റ മുട്ടുകൊണ്ട് തുറക്കപെടുന്ന
ഒരു തുരുത്തുണ്ട്
അവിടെയാണ്
പക്ഷികളുടെ
മൃഗങ്ങളുടെ
മരങ്ങളുടെ
ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ
ഉണങ്ങാനിട്ട ഉടുപ്പുകള്
ഈ രാത്രി
ഇതേ നേരത്ത്
ഓരോരോ തുറമുഖത്ത്
ഇവിടെ നീ
അവിടെ ഞാന്
മറ്റൊരാള് മറ്റെവിടെയോ
അടുക്കാനുള്ള
ഒരിടവഴിയും കാത്ത്
പെട്ടെന്നുള്ള
കൊള്ളിയാന് വെട്ടത്തില്
നാം പരസ്പ്പരം കാണുന്നു
ഒറ്റക്കെന്ന് കരുതിയിട്ടും
ഒറ്റപ്പെടാതിരുന്നവര്
പുറം തിരിയുന്നു
അതുകൊണ്ടാണ്
തൊടിയിലെ മരങ്ങളെല്ലാം
ഉടുപ്പിടാതെ
പിറന്ന പടിയങ്ങനെ
വളര്ന്നു വളര്ന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്
No comments:
Post a Comment